วันจันทร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เนื้อเพลง :: One Direction - Story of My Life


                                              "Story Of My Life"
                                             One Direction



Written in these walls are the stories that I can't explain
I leave my heart open but it stays right here empty for days

She told me in the morning she don't feel the same about us in her bones
It seems to me that when I die these words will be written on my stone

And I'll be gone, gone tonight
The ground beneath my feet is open wide
The way that I've been holdin' on too tight
With nothing in between

The story of my life
I take her home
I drive all night to keep her warm
And time... is frozen (the story of, the story of)
The story of my life
I give her hope
I spend her love
Until she's broke
Inside
The story of my life (the story of, the story of)

Written on these walls are the colors that I can't change
Leave my heart open but it stays right here in its cage

I know that in the morning now I see ascending light upon a hill
Although I am broken, my heart is untamed, still

And I'll be gone, gone tonight
The fire beneath my feet is burning bright
The way that I've been holdin' on so tight
With nothing in between

The story of my life
I take her home
I drive all night to keep her warm
And time... is frozen (the story of, the story of)
The story of my life
I give her hope
I spend her love
Until she's broke
Inside
The story of my life (the story of, the story of)

And I've been waiting for this time to come around
But baby running after you is like chasing the clouds

The story of my life
I take her home
I drive all night to keep her warm
And time is frozen

The story of my life
I give her hope (give her hope)
I spend her love
Until she's broke (until she's broke inside)
Inside
The story of my life (the story of, the story of)

The story of my life
The story of my life (the story of, the story of)
The story of my life



Ps.แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาแปลนะ ><

วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

วันพุธที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

แปลเพลง :: One Direction - One Way or Another (=


Lyrics+Thai trans

One Direction  – One Way or Another (Teenage kicks)


#โอ้ยๆ จะน่ารักไปไหน ><


One way or another I’m gonna find ya
I’m gonna getcha getcha getcha getcha

ไม่ว่าจะยังไง ผมก็จะตามหาคุณ

ผมจะคว้าคุณมาให้ได้


One way or another I’m gonna win ya
I’m gonna getcha getcha getcha getcha

ไม่ว่าวิธีใดก็ตาม ที่ผมจะชนะใจคุณ

ผมก็จะทำให้ได้


One way or another I’m gonna see ya
I’m gonna meetcha meetcha meetcha meetcha

ทางไหนก็ตาม ที่ผมจะได้เจอคุณ

ผมจะไปพบคุณให้ได้


One day, maybe next week
I’m gonna meetcha, I’m gonna meetcha, I’ll meetcha

ซักวันหนึ่ง อาจเป็นอาทิตย์หน้า

ผมจะไปพบคุณ จะไปพบคุณ ให้ได้!!




 I will drive pass your house
And if the lights are all down
I’ll see who’s around
ผมจะขับรถผ่านหน้าบ้านคุณ

และถ้าที่บ้านปิดไฟหมด

ผมจะดูว่ามีใครอยู่รอบๆมั้ย


One way or another I’m gonna find ya
I’m gonna getcha getcha getcha getcha

ไม่ว่าจะยังไง ผมก็จะตามหาคุณ

ผมจะคว้าคุณมาให้ได้


One way or another I’m gonna win ya
I’ll getcha, I’ll getcha

ไม่ว่าวิธีใดก็ตาม ที่ผมจะชนะใจคุณ

ผมก็จะทำให้ได้


One way or another I’m gonna see ya
I’m gonna meetcha meetcha meetcha meetcha

ทางไหนก็ตาม ที่ผมจะได้เจอคุณ

ผมจะไปพบคุณให้ได้


One day, maybe next week
I’m gonna meetcha, I’ll meetcha
ซักวันหนึ่ง อาจเป็นอาทิตย์หน้า

ผมจะไปพบคุณ จะไปพบคุณ


And if the lights are all out
I’ll follow your bus downtown
See who’s hanging out

และ ถ้าบ้านคุณปิดไฟหมดแล้ว


ผมจะตามรถบัสที่คุณนั่งเข้าไปในเมือง

ดูสิ๊ ว่าคุณออกไปกับใครกันนะ

1 2 3 4

Na Na Na Na Na

Na Na Na Na Na

Na Na Na Na Na

Na Na Na Na Na

I wanna hold you, wanna hold you tight

I wanna hold you, wanna hold you tight

I wanna hold you, wanna hold you tight

ผมอยากจะกอดคุณจังเลย อยากกอดคุณไว้ให้แน่นๆ

Teenage kicks right thought the night

จะทำอะไรๆตามประสาวัยรุ่นทั้งคืนเลย (oops)



I wanna hold you, wanna hold you tight

I wanna hold you, wanna hold you tight

I wanna hold you, wanna hold you tight

Teenage kicks right thought the night



One way or another I’m gonna see ya
I’m gonna meetcha meetcha meetcha meetcha

One way or another I’m gonna win ya
I’m gonna getcha getcha getcha getcha

One way or another I’m gonna see ya
I’m gonna meetcha meetcha meetcha meetcha

One way or another I’m gonna win ya
I’m gonna getcha getcha getcha getcha

One way or another I’m gonna see ya
I’m gonna meetcha meetcha meetcha meetcha

One way or another I’m gonna win ya
I’m gonna getcha getcha getcha getcha


 One way or another 

=)

......



# แสลงนิดๆ =)

- One Way or Another = However, somehow, (in any way that is possible) เป็นสำนวนนะคะ แปลว่า อย่างไรก็ตาม, วิธีใดก็ตาม, ไม่ว่าจะยังไง ประมาณนี้ค่ะ
- Teenage kicks = kicks represents fun ,the variety of teenager's fun, for example drinking, party, sex 

Ya              = you

Gonna         = going to

Getcha        = get you

Meetcha       = meet you

Wanna          = want to



#ThaiDirectioner #NiallHoran #LiamPayne #HarryStyles #LouisTomlinson #ZaynMalik #ILove1D ><


thx picture :: http://www.cambio.com/2013/02/01/one-direction-one-way-or-another-artwork-plus-1d-red-nose-day-video/

            http://www.digitalspy.co.uk/music/i539164-8/one-direction-one-way-or-another-teaser-stills-one-direction-on-stage.html

Tumblr


วันอาทิตย์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

Book : "100 Simple secrets of successful people"



"100 Simple secrets of successful people"

1 Competence starts with feeling competent.
2 It's not how hard you try. The purpose of what you do is to make progress, not just to expend yourself.
3 Creativity comes from within.
4 Take small victories.
5 You can't force yourself to like broccoli.
6 Resist the urge to be average.
7 There is plenty of time. Age is unrelated to commitment to their job and their level of job performance.
8 It's never just one thing.
9 Don't keep fighting your first battle.
10 Change is possible, not easy.
11 Seek input from your opposites.
12 Write down the directions.
13 Anticipate irrationality.
14 The best defense is to listen.
15 Winners are made, not from.
16 Do things in order. Stepping out of order is ultimately frustrating and futile. Take your goal one at a time, and appreciate the process as you move forward.
17 Get experience any way you can.
18 Self-motivation works once. Success comes not from self-motivation tricks and declaration of desired outcome but from a steady, informed effort at progress.
19 Speak slowly. make understanding.
20 Where you stand depends on where you look.
21 Use your own self-interest.
22 Remember who you are and where you are.
23 Negotiate with confidence, or don't. The less confidence you have in yourself , the faster you will give up trying ti get what you want.
24 Volunteer to feel better.
25 Remember the task, forget the rankings.
26 Avoid the second-guess paralysis.
27 Seek a tall plateau, not the peak.
28 Play and odds. The more you try, the greater your opportunity to benefit from a lucky outcome.
29 The past is not the future.
30 Get a good night's sleep. It is food for your brain.
31 It starts and ends with you. Prepare yourself for the potential opportunities in the future.
32 Notice pattern. Take time to consider patterns in your world that you've never thought about before.
33 Efficiency in everything.
34 Tomorrow will be a better day. What do you  need to do to get what you want?
35 Lessons can't threaten.When you try to teach anyone something new, you have to make it clear from outset that the destination is someplace we'd all like to go.
36 Success is formula, not fantasy. People who approach things with order, common sense, consistency, and persistence will ultimately succeed.
37 You need to know more than just how talented you are. "faith"
38 Role models are not one-size-fits-all. Choose as your role model someone who has accomplished something you can accomplish and something you want to accomplish.
39 Learn from losses.
40 Embrace work : It may have to last forever.
41 Exercise and eat right.
42 Boredom is the enemy.
43 Be clear about your role in the outcome. "Victory has a thousand fathers; defeat is an orphan"#Kennedy
44 Make change count.
45 Listening is more than not talking. Active listening, investing ourselves in others are saying, is the only way we can learn from others and adapt what we have to say to correspond to the others perspective.
46 Take off your blinders. (Stereotype)
47 You'll get what you afraid of. Sometimes we will succeed and sometimes fail frees us to pursue achievements and to spend time to thinking about what we can do instead of what we can't.
48 Think about who you ought to be.
49 Leadership is contagious.
50 Want support? Deserve it. You have to let them see how hard you are working long before the promotion as well as after it.
51 You will give up faster if you're not in control.
52 Life is not zero-sum game.
53 You don't have to get straight A's Anymore. You need to invest the effort for yourself, not to win approval from others.
54 Whet your appetite for success. (Growing motivation)
55 Remember the difference between you and everybody else.
56 Your work and home lives must fit together.
57 Nobody wins without loser.
58 Tell clean jokes. In the workplace, use the positive humor freely and negative humor not at all.
59 Don't want everything.
60 Look for value in the people around you.
61 Get your motivation where you can find it.
62 Be an expert.
63 Failure is not trying.
64 You are not in this alone. We have met people who protected us and taught us.
65 Your goals are a living thing. Keep your goals far enough away that you need to keep trying but close enough that you can someday reach them.
66 Avoid roller-coaster emotions. A successful life is not to be found in one exciting day but in a steady, productive, fulfilling career.
67 Care. Lives, concerns, interests, and well-being.
68 You can't be persistent without perspective.
69 Changing doesn't change you.
70 It might get worse before it gets better.
71 If you don't believe, no one else will. The people around you will most likely mirror your feeling-showing you fear when you show fear and confidence when you demonstrate confidence. You can't rely on others to convince you because they will rely on you to convince them.
72 You'll work harder if you feel wanted.
73 Don't talk to yourself. A presentation is the best expression of your ideas.
74 Seek coherence and congruence.
75 If you doubt, you're out.
76 Always think about what's next.
77 Value practical knowledge. Learning the aspect about the thing you do.
78 See the risk in doing nothing.
79 Face conflict head-on. Discuss conflicts between work life and home life.
80 Money isn't everything.
81 Be Realistic about yourself.
82 Find your own past.
83 Own what to do. You do it there you do it well.
84 Be honest for your future.
85 You need to know what are you looking for. Who you are, what you can do, and what you want to do.
86 Don't forget packaging.
87 Learn to lead yourself.
88 A victory at all costs is not a victory.
89 People who have it right work harder to make it better.
90 Don't run the wrong direction just because you're near the finish line.
91 Hope spring internal. The beat information is your own approach, and it starts with two simple beliefs; you can get the job done, and you can show others that you can get the job done.
92 Thinks as if others can read your mind.
93 You'll get knocked down and then get back up.
94 Keep your goals where you can see them.
95 Don't settle. Never stop thinking about what you nee to do to love what to do,
96 What is the point. Having a purpose in everything you do makes everyday valuable and every outcome.
97 Win your own respect first.
98 Your goals must engage all of you.
99 Take action.
100 Only you can say if this is a world you can succeed in. The difference is not the world itself, The difference is how they view the world.
:3

วันอังคารที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2555

Book : In the house ( แปล )



In the house : Margaret Johnson
: Cambridge University Press


In the House

Chapter 1: The carrot flower

          เช้าวันที่สามสิบหกเป็นเช้าที่ทำให้แอนนี่มีความสุขมากเพราะเธอตื่นขึ้นมาพบว่ามีแครอทที่ถูกแกะเป็นรูปดอกไม้อย่างสวยงามวางอยู่ข้างเตียงเธอ เธอไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำของขวัญชิ้นนี้ให้เธอ แต่เธออยากให้เป็นไซม่อน ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งในบ้านซึ่งชอบออกกำลังกายทุกเช้าด้วยการวิ่งวันละชั่วโมงก่อนทานอาหารเช้า แต่เขาไม่น่าจะมีฝีมือในการทำดอกไม้
            เธอมองในห้องนอนที่มีลีโอนอนอยู่บนเตียง บ้านหลังนี้มีเพียงห้องนอนใหญ่ห้องเดียวที่มีทั้งหมดสิบเตียง  แต่ไม่มีใครใช้เตียงที่เหลืออีกห้าเตียงนั้นเลยตั้งแต่ห้าคนนั้นออกไป เพราะตอนนี้เหลือผู้เข้าแข่งขันแค่ห้าคนแล้ว ลีโอเป็นคนขี้เซามาก แม้บ้าน Big Eye จะเปิดไฟห้องนอนตอนแปดโมงเช้าก็ไม่มีใครปลุกลีโอ เขาจะตื่นเฉพาะเมื่อเขาอยากตื่นเท่านั้น แอนนี่ไม่คิดว่าลีโอจะเป็นคนทำดอกไม้แครอทให้กับเธอ เขาเป็นพวกชอบพูดมากกว่าทำ
            เช้านี้ Big Eye เรียกให้แอนนี่เข้าไปในห้องไดอารี่ มันเป็นห้องเก็บเสียงสำหรับสนทนากับ Big Eye อย่างส่วนตัว คนอื่นในบ้านไม่สามารถได้ยินว่าเธอพูดอะไร แต่ทุกคนที่กำลังดูรายการนี้ทางทีวีจะได้เห็นและได้ยินทุกอย่างที่พวกเขาทำ
            แอนนี่ทักทายพีทและไนเจลขณะที่เดินไปยังห้องไดอารี่ ไนเจลเป็นคนที่ฉลาดมาก แต่เขาไม่ค่อยเก่งงานประดิษฐ์ซักเท่าไร แอนนี่จึงไม่คิดว่าเป็นเขา ส่วนพีทเป็นวิศวกรซึ่งรักการทำอาหาร แอนนี่คิดว่าอาจจะเป็นพีทก็ได้ที่ทำดอกไม้แครอทให้กับเธอ
            เธอให้กำลังใจตัวเองแล้วกดปุ่มหน้าห้องไดอารี่ ขณะที่ยืนรอหน้าห้องเธอมองดูไซม่อนตลอด ถ้าผู้หญิงที่ดูรายการนี้อยู่คิดเหมือนแอนนี่ ไซม่อนก็น่าจะเป็นผู้ชนะการแข่งขัน ผู้ชนะคือคนที่อยู่ในบ้านได้นานที่สุด และจะได้รับเงินรางวัล  70,000 ปอนด์ เหลืออีกสี่วันการแข่งขันจะจบลงในคืน Leaving Night ผู้ชมจะโทรเข้ามาโหวตที่สถานี เพื่อบอกว่าต้องการให้ใครออกจากบ้าน เสาร์นี้เป็นวันสุดท้ายของการแข่งขันที่จะเหลือเพียงสามคน คืนนี้ทุกคนมานั่งที่โซฟารอไวโอเล็ต คาร์ลตัน พิธีกรประกาศผลโหวต ไซม่อนดูไม่เครียดกับผลโหวต แอนนี่และไซมอนไม่เคยถูกโหวตออก แอนนี่ไม่รู้ว่าทำไมถึงป็อบ เพราะถึงเธอไม่ได้ขี้เหร่แต่ก็ไม่ได้สวยมาก
            แอนนี่มัวแต่มองไซมอน พอประตูห้องไดอารี่เปิด แอนนี่เดินเข้าไปในห้องโดยไม่ทันดู ประตูจึงหนีบแขนเธอจนพีทและไนเจลหันมามอง ทุกคนเคยชินกับความซุ่มซ่ามของแอนนี่เสียแล้ว
             Big Eye เป็นเพียงกล้องบันทึกภาพและมีเพียงเสียงดังมาจากลำโพงเท่านั้น บางครั้งก็เป็นก็เป็นผู้ชายบางครั้งก็เป็นผู้หญิง คราวนี้เป็นเสียงผู้ชายที่นุ่มเหมือนช็อคโกแลต แอนนี่เล่าให้ Big Eye ฟังเรื่องดอกไม้แครอท นอกจากนี้เมื่อวานก็มีเรือกระดาษวางอยู่ข้างเตียงเธอด้วย แอนนี่ถามว่าใครเป็นคนทำของขวัญทั้งสองชิ้นให้เธอ   Big Eye รู้ดี เพราะมีกล้องติดไว้ทั่วบ้าน ยกเว้นห้องน้ำ แต่ Big Eye ก็ไม่ตอบกลับ
            หากมีเรื่องรักๆ เกิดขึ้นในบ้าน ทั้งคู่จะได้รับเงินรางวัลเพิ่มอีกหนึ่งหมื่นปอนด์ ก่อนหน้านี้มีผู้หญิงออกจากรายการไปสองคนคือ กลอเรียและเจนีน ทั้งคู่พยายามทำให้ตนเองมีเรื่องรักๆ กับไซม่อนเพื่อให้ได้เงินพิเศษอีกหมื่นปอนด์ แอนนี่ไม่แน่ใจว่าผู้ชายในบ้านทำดีกับเธอเพราะอยากได้เงินพิเศษด้วยหรือเปล่า
             Big Eye สั่งให้ผู้ชายทั้งสี่คนทำภารกิจประจำวันคือแต่งกลอนเกี่ยวกับแอนนี่ให้เสร็จภายในเวลาสิบโมงครึ่ง โดยห้ามลงชื่อว่าใครเป็นคนแต่ง แอนนี่จะอ่านกลอนทั้งหมดเวลาสิบเอ็ดโมงและเลือกว่ากลอนบทไหนถูกใจเธอที่สุด เธอเดินออกจากห้องเพื่อไปบอกข่าวร้ายให้กับชายทั้งสี่คน

Chapter 2: As blue as the sea

          เมื่ออยู่ในบ้าน Big Eye ชีวิตนอกบ้านนั้นรู้สึกเหมือนเป็นเพียงเรื่องเล่าในความทรงจำ ชีวิตในบ้านต่างหากที่เป็นความจริง แม้ว่าจะมีกล้องคอยบันทึกทุกสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เมื่อทุกคนเริ่มชินก็ไม่มีใครใส่ใจกับมัน แอนนี่คิดว่าตัวเองนั้นเหมือนปลาที่ว่ายวนอยู่ในอ่าง แต่ว่าไม่สามารถมองเห็นภายนอกอ่างได้เลย
            เมื่อแอนนี่บอกภารกิจที่ Big Eye สั่ง ไม่มีใครอยากทำเลย โดยเฉพาะไนเจลที่รู้สึกรำคาญมาก เขาคิดว่าเป็นภารกิจที่ไม่ยุติธรรมเพราะลีโอเป็นนักเขียนอยู่แล้ว แต่ลีโอที่เพิ่งตื่นนอนแย้งว่า เขาเป็นนักเขียนนิยายสืบสวน และหัวข้อต้องน่าสนใจเขาจึงจะเขียนได้ ไซมอนบอกว่า ลีโอได้แรงบันดาลใจจากซากศพมากกว่าจากแอนนี่ ลีโอยอมรับว่า เขาสนใจเรื่องเลือด ความกลัวและปริศนาลึกลับมากกว่า แอนนี่รำคาญลีโอ เพราะเขาเป็นผู้ชายคนเดียวในบ้านที่ไม่เคยเอาใจแอนนี่เลย แต่ถึงแม้ลีโอจะขี้เกียจ ทุกคนก็ชอบเขาเพราะเขาตลกและเข้ากับคนง่าย แอนนี่บอกว่า ถ้าใครไม่ทำภารกิจ ก็จะไม่ได้ทานอาหารจากภัตตาคาร
            ปกติบ้าน Big Eye จะมีเพียงอาหารธรรมดา แต่ในคืนวันอังคารหรือ Takeaway Night ถ้าทุกคนทำภารกิจสำเร็จ Big Eye จะสั่งอาหารจากภัตตาคารมาให้ แม้แต่ไซมอนที่ทานแต่อาหารมังสวิรัติก็ยังชอบคืนนี้
            เมื่อทุกคนแยกย้ายกันไปแต่งกลอน แอนนี่จึงทำความสะอาดบ้าน ตอนที่เจนีนยังอยู่ ถ้าเธอไม่พยายามไล่จับไซมอน ก็จะทำความสะอาดตลอดเวลา แม้ว่าเจนีนกับแอนนี่จะไม่ถูกกัน แอนนี่ก็คิดถึงงานที่เจนีนทำ
            เมื่อแอนนี่เริ่มดูดฝุ่น เธอมัวแต่คิดเสียใจว่าไม่มีใครอยากแต่งกลอนให้เธอ จนเครื่องดูดฝุ่นดูดปลายพรมเข้าไปและส่งเสียงดัง ลีโอมาช่วยดึงปลั๊กออก ลีโอแต่งกลอนเสร็จแล้วในเวลาอันรวดเร็ว เขาชวนแอนนี่ดื่มกาแฟ แต่กลับสั่งให้แอนนี่เป็นคนชงให้ ถ้าเป็นคนอื่นทำแบบนี้แอนนี่คงโกรธไปแล้ว แต่ไม่มีใครโกรธลีโอลง
            ลีโอสงสัยว่า แอนนี่เกิดอุบัติเหตุบ่อยขนาดนี้แล้วยังทำงานในพิพิธภัณฑ์ที่มีแต่ของมีค่าได้อย่างไร แอนนี่เคยทำจานโบราณในพิพิธภัณฑ์แตก เธอจึงมีหน้าที่ดูแลนักเรียนที่มาทัศนศึกษาที่พิพิธภัณฑ์ เช่น จัดกิจกรรม หรือบรรยายพิพิธภัณฑ์ให้พวกเขาฟัง แต่นี่ไม่ใช่งานที่แอนนี่อยากทำ เธอฝันอยากเดินทางไปทั่วโลกเพื่อถ่ายภาพและเขียนเรื่องราวต่างๆ แต่เธอถ่ายภาพไม่เก่งเลย
             Big Eye สั่งให้ลีโอเข้าไปรวบรวมเสื้อผ้าในห้องไดอารี่ที่ทุกคนต้องใส่ระหว่างที่แอนนี่อ่านกลอน มีชุดสูทสี่ชุด และชุดราตรีสีเขียวหนึ่งชุด แอนนี่ดีใจมาก แต่ลีโอไม่พอใจเพราะเขาใส่สูทเฉพาะเวลาไปงานแต่งเท่านั้น
            พีทชมว่าแอนนี่สวยมากเมื่อใส่ชุดราตรี พีทไม่เคยพูดถึงใครในแง่ร้ายเลย  Big Eye สั่งให้ทุกคนใส่บทกลอนลงในกล่อง โดยไม่ให้แอนนี่รู้ว่าเป็นของใคร เมื่อแอนนี่อ่านกลอนบทแรก ลีโอหัวเราะลั่น พีทกับไซมอนอมยิ้ม แต่ไนเจลหน้าแดงด้วยความอาย เขาเขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบเรียบร้อย ตาแอนนี่สีฟ้าเหมือนน้ำทะเล หวังว่าเธอจะไปเดทกับผมสักวัน เมื่อถึงวันนั้น เธอจะชอบทุกอย่างในตัวผม ผมอยากสอนให้แอนนี่ทำอาหาร อ่านหนังสือ เราแตกต่างกัน แต่ผมอยากให้เธอสวมแหวนของผม

Chapter 3: Winners and jokes

            ลีโอพยายามจะหยุดหัวเราะแต่หยุดไม่ได้ แอนนี่ชมว่าเป็นกลอนที่น่ารักดี ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยชอบ ดูเหมือนว่าไนเจลจะไม่ค่อยพอใจแอนนี่เท่าไหร่เพราะเขาอยากเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในตัวเธอ
            ไนเจลจ้องมองลีโอด้วยความโกรธที่ลีโอไม่เคยจริงจังกับอะไรเลย จนพีทต้องกล่อมให้เขาใจเย็นลงและแนะนำให้แอนนี่อ่านกลอนบทที่สอง เธอขี้เซาจนกระทั่งได้ดื่มกาแฟ เธอมีอุบัติเหตุมากมายในแต่ละวัน ทำของตกครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ผู้หญิงซุ่มซ่ามคนนี้แหละที่เหมาะกับผม บทกลอนนี้ทำให้ทุกคนยิ้มได้ แอนนี่คิดว่ากลอนนี้น่ารักดีและเธอก็ชอบ เธอสังเกตจากสีหน้าของพีทและคิดว่าเขาเป็นคนเขียน
          กลอนบทที่สามเขียนด้วยลายมือที่แสดงถึงความมั่นใจและอารมณ์รุนแรง แอนนี่เดาว่าน่าจะเป็นกลอนของไซมอนอย่างแน่นอน ไม่ว่องไว ไม่แก่ไป ไม่อ้วนไป แม่ครัวคนสวยแต่ฝีมือแย่ เธอเป็นคนสนุก ทั้งที่ไม่มีเงิน แต่ถ้ามีเมื่อไหร่ ก็แบ่งกันบ้าง แอน แอน แอน ผมคือผู้ชายของคุณ
            ลีโอหัวเราะอีกครั้ง แอนนี่ไม่กล้ามองหน้าไซมอนเพราะเขาคงดูโกรธมาก เธอจึงรีบอ่านกลอนบทต่อไปซึ่งเป็นบทที่สั้นที่สุด แอนนี่เป็นคนสนุก เหมือนผู้หญิงยี่สิบแบบในคนเดียว หัวเราะเก่ง แถมยังทำเค้กช็อคโกแลตไหม้ประจำ
          ทุกคนหัวเราะอีกเช่นเคย สัปดาห์ก่อนหน้านั้นเป็นวันเกิดของพีท แอนนี่ตั้งใจทำเค้กวันเกิดให้ แต่เธอลืมนำมันออกจากเตา ทุกคนอยู่ที่สระว่ายน้ำข้างนอก ไม่มีใครได้กลิ่นเค้กเลยจนกระทั่งมันไหม้เกรียม
           Big Eye สั่งให้แอนนี่เลือกผู้ชนะที่จะได้ไปเดทกับเธอ แอนนี่ต้องตัดสินจากเนื้อหาของกลอนที่ดีที่สุด แต่แอนนี่คิดว่าเธอรู้ว่าใครเป็นผู้เขียนกลอนแต่ละบท เธอจึงจะตัดสินจากผู้แต่งมากกว่า
            แอนนี่ตัดไนเจลทิ้งเพราะกลอนของเขาพูดเหมือนเธออ่านหนังสือและทำอาหารไม่เป็น ทั้งที่ไนเจลก็ไม่เก่งเหมือนกัน จึงไม่ใช่กลอนหมายเลขหนึ่งแน่นอน ส่วนการไปเดทกับลีโอก็เหมือนเดทกับพี่ชายตัวเอง กลอนของเขาต้องเป็นบทที่สี่แน่นอน เพราะมันสั้นที่สุดและลีโอก็ใช้เวลาเขียนเร็วมาก กลอนบทที่สองน่าจะเป็นของพีท แม่ของแอนนี่คงอยากให้เธอเลือกเขาและแอนนี่ก็ชอบพีทด้วย แต่สำหรับแอนนี่ มีเพียงตัวเลือกเดียวเท่านั้นคือ ไซมอนที่หล่อเหมือนดาราหนัง เธอจึงเลือกบทที่สาม
            เมื่อแอนนี่ประกาศว่าเธอเลือกกลอนบทที่สาม ลีโอลุกขึ้นร้องอย่างดีใจแต่แอนนี่กลับแปลกใจ ไนเจลโกรธที่ลีโอชนะเพราะเขาเป็นนักเขียน ไซมอนเห็นว่าการแข่งขันนี้เป็นการเสียเวลาเปล่า
             Big Eye สั่งให้ลีโอและแอนนี่ไปที่ห้องไดอารี่เวลาสองทุ่ม ส่วนคนอื่นจะไม่ได้ทานอาหารจากภัตตาคารในคืนนี้ ไซมอนโมโหมากและเข้าห้องไดอารี่เพื่อระบายอารมณ์กับ Big Eye  ลีโอดูดีใจที่ชนะ และขอตัวไปนอนพัก พีทบ่นว่าเขาไม่เหมาะกับการเป็นกวีเลย แอนนี่รู้สึกผิดหวังที่ไม่ได้ไปเดทกับไซมอน และยิ่งกว่านั้น ไซมอนเองก็รู้สึกผิดหวังที่แพ้เช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเขาอยากชนะเพื่อที่จะได้ไปเดทกับแอนนี่ แอนนี่อ่านกลอนบทที่สามอีกครั้ง และสงสัยว่ากลอนของลีโอแนะนำให้พวกเขามีความรักกันเพื่อที่จะได้เงินรางวัลหนึ่งหมื่นปอนด์ ซึ่งไม่มีวันเป็นไปได้
          ไนเจลถามว่าแอนนี่ชอบกลอนบทที่หนึ่งของเขาไหม แอนนี่รู้สึกโมโหขึ้นมา เธอจึงแกล้งหลอกว่าเธอชอบกลอนของเขามาก และดีใจที่เขาจะช่วยสอนเธอ โดยเฉพาะประโยคที่บอกว่าอยากสวมแหวนให้เธอ แอนนี่แกล้งตอบตกลงว่าจะแต่งงานกับไนเจล ไนเจลตกใจจนหน้าซีด พีทหัวเราะลั่น ไนเจลจึงรู้ว่าแอนนี่ล้อเขาเล่น เมื่อไซมอนออกจากห้องไดอารี่ เขายังโมโหอยู่ ไนเจลบอกว่า ไซมอนโมโหที่ไม่ได้ทานอาหารจากภัตตาคาร ไม่ใช่เพราะไม่ได้เดทกับแอนนี่ แต่ไซมอนไม่สนเรื่องอาหาร เขาโมโหที่ต้องติดอยู่ในบ้านโดยที่ไม่มีอะไรทำ เขาอยากออกจากบ้านเป็นคนต่อไป แต่แอนนี่ไม่อยากให้เขาจากไป เธอบอกว่า เธออยากให้เขาชนะการแข่งขัน และผิดหวังที่ไม่ได้เดทกับเขา เธอคงเบื่อมากถ้าเขาออกจากบ้านไป ไซมอนยอมรับว่าเขาก็อยากเดทกับเธอเช่นกัน

Chapter 4: Messy spaghetti

          ลีโอและแอนนี่ไปที่ห้องไดอารี่เวลาสองทุ่มตรง ลีโอยังดูเท่ในชุดสูท แต่ชุดราตรีของแอนนี่มีรอยเปื้อนซุปจากมื้อกลางวัน แม้ว่าเธอจะพยายามเช็ดออกแล้ว     Big Eye ทักทายแอนนี่และลีโอด้วยเสียงผู้หญิง แอนนี่รู้สึกประหม่าที่จะได้เดทกับลีโอ เธอคิดว่าเธอควรจะประหม่ามากกว่าถ้าเป็นไซมอน Big Eye ประกาศว่าพวกเขาจะได้ทานมื้อค่ำกันสองคน เมื่อกดปุ่มหลังเก้าอี้ในห้องไดอารี่ ห้องลับจะเปิดออก แอนนี่และลีโอเข้าไปยังห้องเล็กๆ สีชมพู มีโต๊ะที่ปูผ้าสีแดงงดงามตั้งอยู่ และสิ่งที่สวยที่สุดคือแสงไฟระยิบระยับที่ช่วยสร้างบรรยากาศโรแมนติค
             Big Eye สั่งให้พวกเขากดปุ่มใต้โต๊ะเพื่อรับอาหาร แอนนี่เป็นคนกดและอาหารจานแรกคือผลไม้สองจาน แอนนี่ทำผลไม้เลอะแขนตัวเอง แล้วลีโอก็ล้อว่า แอนนี่ เทย์เลอร์เป็นคนไม่เรียบร้อยและซุ่มซ่าม แอนนี้ย้อนกลับว่าลีโอ บราวน์เป็นคนขี้เล่นและขี้เซา แต่ลีโอบอกว่านั่นเป็นเพียงตัวตนของเขาในบ้าน ไม่ใช่ตัวเขาที่แท้จริง ลีโอตัวจริงเป็นคนช่างคิดและขยัน แอนนี่คิดว่าไม่แน่ทุกคนในบ้านอาจจะกลายเป็นตัวละครในหนังสือของลีโอ แต่ลีโอสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่เขียนถึงผู้แข่งขันหรือเรื่องที่เกิดขึ้นในบ้าน และไม่เขียนให้แอนนี่เป็นฆาตกรในนิยายแน่นอน ลีโอถามแอนนี่ว่าเรื่องน่าขายหน้าที่สุดในชีวิตของเธอคืออะไร แอนนี่เล่าว่าเธอเคยทำชุดบิกินี่หลุดตอนที่กระโดดลงสระว่ายน้ำ ตอนที่เธอทำงานพิเศษที่โรงพยาบาล เธอเคยทำอาหารคนไข้หกกระจายเต็มพื้น และเคยขังเด็กนักเรียนไว้ในห้องที่พิพิธภัณฑ์โดยไม่ตั้งใจ
อาหารจานที่สองคือสปาเก็ตตี้โบโลเนสซอสเนื้อสองจาน ซึ่งแอนนี่ไม่ถนัดทานเลย  ลีโอจึงเสนอว่า ในเมื่อ Big Eye อยากให้เลอะ ก็ทำให้เละไปเลย แล้วพวกเขาก็เริ่มละเลงสปาเก็ตตี้กัน

Chapter 5: Leaving Night

            หลังจากมื้ออาหารจบลง  ทั้งแอนนี่และลีโอต่างเปรอะเปื้อนสปาเก็ตตี้เต็มตัว แอนนี่ขอบคุณลีโอที่ทำให้เธอสนุก เธอคงรู้สึกไม่ดีถ้าต้องทานกับคนที่อายในความซุ่มซ่ามของเธอ เช่นไนเจล และพวกเขาคงไม่มีอะไรจะคุยกัน พีทก็คงอายเช่นกัน แต่เขาเป็นคนดีจึงไม่น่าจะว่าอะไรเธอ ลีโอเรียกพีทว่า Pleasant Pete แอนนี่คิดตั้งชื่อให้ไซมอนในใจว่า Sexy Simon แต่บอกลีโอว่าเป็น Sporty Simon และเรียกลีโอว่า Laughing Leo แต่เวลาที่ต้องทำความสะอาดบ้าน เขาจะกลายเป็น Lazy Leo ลีโอจึงเรียกแอนนี่ว่า Awful Annie ลีโอบอกว่า ไซมอนก็คงอายเช่นกันถ้าแอนนี่ทานสปาเก็ตตี้เลอะ แต่แอนนี่ไม่เห็นด้วย เพราะว่าไซมอนเป็นคนดี ลีโอดุด้วยความรำคาญว่า ผู้หญิงมักจะมองข้ามสิ่งอื่นเมื่อเห็นแค่หน้าตาดี ดูก็รู้ว่าไซมอนสนใจแต่ตัวเองและเห็นแก่ตัว แอนนี่เถียงว่า ไซมอนผิดหวังที่ไม่ได้เดทกับเธอ ลีโอบอกว่าไซมอนไม่มีหัวใจ มีแต่ร่างกายที่ดูดี แต่หัวใจและสมองกลับว่างเปล่า
เมื่อลีโอและแอนนี่ออกจากห้องไดอารี่ ลีโอก็ไปอาบน้ำ พีทตำหนิว่าลีโอไม่มีมารยาท เขาควรจะให้แอนนี่อาบก่อน ไซมอนเสริมว่า ลีโอไร้มารยาท ขี้เกียจ ทำอาหารไม่เป็น ไม่ตลก แต่พีทเห็นว่า ลีโอเป็นคนตลกมาก แอนนี่คิดเสียใจที่ทะเลาะกับลีโอ ไซมอนหวังว่า ในคืนวันรุ่งขึ้น ผู้ชมจะเห็นด้วยกับเขาว่าลีโอน่ารำคาญและส่งเขากลับบ้านไป
            ในคืน Leaving Night ทุกคนกระวนกระวายใจมาก แต่พยายามซ่อนความรู้สึกเอาไว้ ไซมอนมักจะไปวิ่งออกกำลังกายจนกว่า Big Eye จะเรียกมานั่งที่โซฟา ซึ่งเป็นที่รวมตัวเพื่อฟังเสียงโหวต ทุกคนพูดคุยหยอกล้อกัน แสดงท่าทีว่าไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ทั้งที่จริงไม่มีใครอยากออกจากบ้านหลังนี้ แต่คืนนี้แตกต่างจากทุกวัน ลีโอเงียบกว่าปกติ แอนนี่กับเขายังเข้าหน้ากันไม่ติด ไนเจลก็หงุดหงิดกับแอนนี่ พีทเป็นคนเดียวที่ยังอารมณ์ดี แต่เขาเองก็ไม่มีอะไรจะพูด
            ทุกคืน Leaving Night ฝูงชนจำนวนมากจะรออยู่นอกบ้าน พวกเขามาเพื่อดูว่าใครต้องออกจากบ้านไป ในคืนแบบนี้ แอนนี่มักจะคิดถึงครอบครัว เพื่อนและชีวิตข้างนอก เธอรู้สึกเศร้าทุกครั้งที่เธอไม่ถูกเลือก แต่ก็ดีใจที่ยังได้อยู่ต่อ แอนนี่คิดถึงของขวัญอีกชิ้นที่เธอได้รับในเช้าวันนั้น สบู่ก้อนสลักเป็นรูปหน้ายิ้ม ซึ่งทำให้เธอยิ้มได้ แล้วไนเจลก็เข้ามาถามหาสบู่ แอนนี่จึงรู้ว่าไนเจลไม่ใช่คนที่ให้ของขวัญเธอแน่นอน
ไซมอนหวังว่าแอนนี่จะได้อยู่ต่อ ลีโอหวังว่าจะเป็นไซมอนจะเป็นคนไป และผู้ที่ต้องออกจากบ้านไปคือ ไนเจล


Chapter 6: Food and jumping

            ขณะที่แอนนี่อยู่ในสระว่ายน้ำ Big Eye เรียกเธอไปพบในห้องไดอารี่ และให้เธอเป็นคนตัดสินใจว่าจะให้ผู้ชายที่เหลืออยู่ทั้งสามคนนั้นทำภารกิจอะไร ซึ่งมีข้อแม้ว่าภารกิจที่ทำนั้นจะต้องแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่พวกเขามีต่อเธอ แอนนี่ไม่ต้องการให้ทั้งสามคนทำภารกิจเกี่ยวกับตัวเธออีกแล้ว แต่เธอรู้ดีว่า Big Eye ไม่มีทางเปลี่ยนใจ เธอจึงไม่ได้โต้แย้ง
            เมื่อเช้านี้แอนนี่ได้รับของขวัญชิ้นหนึ่ง นั่นก็คือจานที่เต็มไปด้วยผลไม้ ซึ่งอาจจะถูกจัดเรียงเป็นรูปใบหน้าหรืออะไรสักอย่าง เพราะเมื่อเธอตื่นขึ้นมา จานก็ตกเกลื่อนกลาดไปหมดแล้ว เธอยังอยากรู้ว่าใครเป็นคนมอบของขวัญให้เธอ แอนนี่จึงคิดภารกิจที่จะช่วยให้เธอรู้ว่าบุคคลนิรนามผู้นั้นคือใคร
แอนนี่จึงเสนอกับ Big Eye ว่า เธอต้องการให้ผู้ชายทั้งสามคนทำอะไรบางอย่างเพื่อเธอ พวกเขาสามารถเลือกทำในสิ่งที่พวกเขาชอบ แต่มันควรจะเป็นสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเธอจะต้องชอบเช่นกัน Big Eye ยอมรับข้อเสนอของเธอ และให้เวลาทั้งสามคนสองชั่วโมงก่อนที่จะมอบของขวัญให้แอนนี่ และเธอต้องรออยู่ในห้องนอนขณะที่พวกเขากำลังเตรียมการ ถึงแม้ว่าจะเป็นสองชั่วโมงที่น่าเบื่อแต่ก็คุ้มค่าถ้าได้รู้ว่าใครเป็นคนให้ของขวัญเธอ
            เมื่อแอนนี่ประกาศภารกิจที่จะต้องทำ ไซมอนกับพีทต้องใช้ความคิดอย่างหนัก แต่ลีโอคิดได้อย่างรวดเร็ว เมื่อถึงเวลาบ่ายโมงตรง Big Eye เรียกให้แอนนี่ไปที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งมีเพียงพีทคนเดียวเท่านั้นที่รออยู่ อีกสองคนอยู่ที่สระว่ายน้ำ
          Big Eye ให้พีทมอบของขวัญของแอนนี่เป็นคนแรก พีทจึงพาเธอไปยังโต๊ะอาหาร ซึ่งมีจานผลไม้จานใหญ่สองจานรออยู่ พีทต้องการจะมอบมื้อเที่ยงเป็นของขวัญให้เธอ เพราะแม่ของเขาเคยสอนว่า หนทางที่จะนำไปสู่หัวใจของใครสักคนได้ก็คือผ่านทางกระเพาะอาหารของพวกเขา อาหารมื้อนี้ประกอบไปด้วย เนื้อ มันฝรั่ง และผักแต่แอนนี่อยากทานสลัดมากกว่า
            แอนนี่ไม่แน่ใจว่า พีทคิดกับเธอแบบคนรักจริง เพราะเขาไม่เคยมีท่าทีที่บ่งบอกว่าเขาคิดแบบนั้นมาก่อนเลย เขาดีกับทุกคน เขาจึงเป็นเหมือนเพื่อน แต่ไม่ใช่คนรัก  หรือเขาอาจจะเป็นคนประเภทที่ไม่กล้าแสดงความรู้สึกออกมาก็ได้
            พีทเริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้แอนนี่ฟัง เหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้เริ่มทำอาหาร อาหารที่เขาชอบทำที่สุด เหตุการณ์ที่เขาเคยทำผิดพลาดขณะทำอาหาร และทุกครั้งที่เขาหยุดพูด เธอก็จะถามคำถามใหม่ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขาไปจากเธอ เพราะเธอไม่ต้องการให้เขาคิดกับเธอแบบคนรัก และไม่ต้องการให้เขาเป็นคนที่มอบของขวัญให้เธอด้วย
            เมื่อแอนนี่รับประทานอาหารอิ่มแล้วและจะขอตัวไปดูของขวัญของไซมอนกับลีโอ พีทก็ลุกไปหยิบไอศครีมสองถ้วยใหญ่ออกมาจากตู้เย็นให้ทานต่อ ในที่สุดแอนนี่ก็ได้ออกมาที่สวน แต่เธอเริ่มรู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อย ลีโอทักว่าแอนนี่ควรจะพักผ่อนก่อน แต่ไซมอนไม่ยอมให้เธอพัก และมอบของขวัญของเขาให้เธอทันที ของขวัญของไซมอนคือการออกกำลังกายนั่นเอง แล้วไซมอนก็เริ่มกระโดด วิ่ง และยืดเส้นยืดสาย แอนนี่พยายามทำตามเขา แต่อากาศร้อนมากและเธอก็เพิ่งจะรับประทานอาหารจนอิ่มมา ไซมอนทำทุกอย่างด้วยความรวดเร็ว เขามักจะกระโดดก่อนที่แอนนี่จะยืดเหยียดเสร็จ หรือไม่ก็ยืดเหยียดก่อนที่แอนนี่จะกระโดดเสร็จ
ลีโอเห็นว่าทุกอย่างเป็นเรื่องตลกมาก เขานั่งยิ้มอยู่ที่ริมสระน้ำและหัวเราะ ทั้งแอนนี่และไซมอนเริ่มโกรธเขา จนในที่สุดไซมอนก็หยุดกระโดดและผลักลีโอลงไปในสระน้ำ แต่ลีโอกลับเห็นว่ามันตลกยิ่งขึ้น แอนนี่คิดว่าไซมอนจะกระโดดลงไปต่อยลีโอในสระแล้ว  แต่เขากลับหันมาบอกเธอว่า ถ้าเธอออกกำลังอย่างต่อเนื่อง เธอก็จะมีรูปร่างที่สวยงาม แล้วไซมอนก็ขอตัวไปอาบน้ำ เพราะถ้าเขาอยู่ที่นี่ต่อไป เขาอาจจะทำอะไรบางอย่างที่ทำให้ลีโอหลับไปตลอดกาล
            ลีโอเดินมานั่งข้างแอนนี่และบอกว่า ของขวัญของเขาเกี่ยวกับจิตใจของเธอ เขาจะให้เธอทำแบบสอบถามเกี่ยวกับตัวเธอที่ทำมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ เพื่อช่วยให้เธอรู้ว่าต้องการอะไรในชีวิต และชีวิตเธอมีความสุขแค่ไหน
แอนนี่เริ่มระอา พีทคิดว่าเธอต้องการอาหาร ไซมอนคิดว่าเธอต้องออกกำลังกายและลีโอคิดว่าเธอต้องทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับจิตใจของเธอ  ไม่มีใครพอใจในตัวเธอเลย และเธอก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใครคือคนที่เธอกำลังตามหากันแน่

Chapter 7: Questions, questions

            คำถามแรกคือ ถ้ามีชีวิตอยู่ได้อีกแค่ 1 ปี จะทำอะไร แอนนี่ตอบว่า อาจจะลาออกจากงานหรือเที่ยวรอบโลก ไม่มีใครรู้หรอกว่าจะทำอะไรถ้าไม่ได้เกิดขึ้นจริง คำถามที่สองคือ สิ่งที่ต้องทำสามอย่างก่อนตายคืออะไร แอนนี่เลือกเที่ยวรอบโลก มีลูกกับผู้ชายในฝันและซื้อบ้าน ลีโอถามว่า ตามลำดับเลยใช่ไหม แอนนี่ตอบว่า คงจะดีที่สุดถ้าบ้านมาก่อนลูก คำถามข้อที่สาม สิ่งที่แย่ที่สุดเกี่ยวกับงานคืออะไร และคำถามข้อที่สี่คือ สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับงานคืออะไร แอนนี่ตอบว่า สิ่งที่แย่ที่สุดคือทุกวันเป็นเหมือนเดิม งานประจำซ้ำซากอาทิตย์อาทิตย์เล่า และสิ่งที่ดีที่สุดคือ การได้รับเงินเดือนทุกสิ้นเดือน คำถามที่ห้า ถ้างานในฝันคือการเดินทางไปรอบโลกเพื่อถ่ายภาพและบันทึกเรื่องราว ทำไมเธอถึงไม่ทำ แอนนี่ยอมรับว่า เธอไม่มีเงินพอที่จะทำแบบนั้น และไม่กล้าหรือทะเยอทะยานที่จะลอง
            คำถามที่หกคือ เมื่อไหร่เธอจะเรียนหลักสูตรการถ่ายรูป แอนนี่ตั้งใจจะลงเรียนเมื่อปีก่อนหน้านี้ และปีก่อนหน้านั้น แต่ก็ไม่ได้ทำสักที เธอจึงตอบว่า ในฤดูใบไม้ร่วง แอนนี่เริ่มรู้สึกหงุดหงิดกับคำถามของลีโอ เพราะมันทำให้เธอรู้สึกแย่กับตัวเอง ลีโอไม่สนใจและเตือนว่า ทุกคำถามจะเป็นประโยชน์ต่อตัวแอนนี่เอง แอนนี่ก็รู้ดีว่าเธอต้องคิดถึงเรื่องนี้ได้แล้ว เธอควรจะเลือกทางเดินในชีวิตสักที แต่เธอไม่อยากทำต่อหน้าผู้ชมนับล้านคน
            คำถามสุดท้ายคือ ผู้ชายแบบไหนที่คิดว่าเหมาะจะเป็นแฟนของเธอมากที่สุด แอนนี่ดีใจที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องงานแล้ว ผู้ชายในฝันของเธอจะต้องเป็นผู้ชายที่อ่อนโยน สนุกสนานกับชีวิต เอาใจใส่ในสิ่งที่เขาทำ สนใจในสิ่งเดียวกับเธอ ลีโอถามว่า ไม่จำเป็นต้องหน้าตาดีใช่ไหม แอนนี่ตอบว่า ไม่จำเป็น แต่เขาต้องมีเสน่ห์ดึงดูดเธอได้ แฟนของลีโอที่ผ่านมาก็คงต้องมีเสน่ห์ดึงดูดเขาเช่นกัน ลีโอยอมรับว่า ไม่มีใครเพียบพร้อม แต่ทุกคนต้องมีเสน่ห์ มีสิ่งพิเศษที่ทำให้เขาสนใจ แอนนี่อารมณ์เสียใส่ลีโอที่ทำเป็นแนะนำสั่งสอนเธอ ทั้งเรื่องงานและความสัมพันธ์ทั้งที่เขาเองก็ยังเป็นโสด และหาเรื่องเถียงกับเธอตลอดเวลา เธอไล่ให้เขาไป แต่แล้วเธอก็รู้สึกผิดที่อารมณ์เสียใส่เขา เพราะลีโอไม่ได้ทำอะไรผิด แอนนี่รู้สึกไม่ดีเพราะชีวิตเธอไม่มีความสุข และคำถามของเขาก็ยิ่งตอกย้ำเธอ เธอรู้สึกเหมือนย่ำอยู่กับที่ เธอจึงตัดสินใจมาออกรายการ Big Eye เพราะเธอต้องการทำอะไรที่แตกต่างออกไป
พีทเข้ามาคุยกับแอนนี่ทั้งที่เธออยากอยู่คนเดียว แต่เธอไม่กล้าปฏิเสธเพราะพีทเป็นคนดีและเธอไม่อยากทำร้ายจิตใจเขา คืนพรุ่งนี้จะต้องมีอีกคนที่ออกจากบ้านไป แอนนี่หวังว่าพีทจะได้อยู่ต่อ เธอไม่อยากให้ไซมอนออกจากบ้าน แต่ไม่แน่ใจว่าเธอรู้สึกอย่างไรกับลีโอ ถึงเขาจะทำให้เธอลำบากใจ แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาต้องจากไป เธอไม่ต้องการให้ใครออกจากบ้านทั้งนั้น แอนนี่ถามพีทว่าเขาชอบอะไรที่สุดในการเป็นวิศวกร พีทชอบเห็นสิ่งที่เขามีส่วนร่วมในการสร้างเสร็จสมบูรณ์ เขารู้สึกดีเมื่อได้ยืนมองสะพานหรืออาคารที่เขาได้ช่วยสร้าง พีทชวนแอนนี่ไปดูสะพานที่เขาสร้างไว้หลังจากจบรายการ เมื่อเธอตอบตกลง สายตาที่พีทมองเธอเปลี่ยนไปจนเธอลังเล ทันใดนั้นพีทก็ยื่นหน้าเข้ามาหาแอนนี่เพื่อจะจูบเธอ แอนนี่รีบลุกหนีและวิ่งกลับเข้าไปในบ้าน

Chapter 8: Kisses

            ในวันต่อมา พีทถูกโหวตให้ออกจากบ้าน ก่อนไป เขาบอกแอนนี่ว่าเธอเป็นคนสวย ตลกและมีน้ำใจ คนรักของเธอจะเป็นคนที่โชคดีมาก แล้วเขาก็จูบลาแอนนี่ และบอกไซมอนกับลีโอว่าให้ทำดีกับแอนนี่ เขาจะคอยดูอยู่ เมื่อพีทจากไป ลีโอขอตัวไปนอน ทิ้งให้แอนนี่กับไซมอนอยู่กันตามลำพัง แอนนี่รู้สึกผิดเรื่องพีทแต่ไซมอน บอกแอนนี่ว่า ไม่ใช่ความผิดของเธอและจับมือของแอนนี่ เขาชมเธอว่า นอกจากสิ่งที่พีทพูดมา เธอยังเซ็กซี่มากด้วยโดยเฉพาะเวลาที่มีซอสติดอยู่บนหน้า ไซมอนสารภาพว่าเขาชอบเธอและดีใจมากที่เธอเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายในบ้านนี้ แอนนี่รู้สึกทั้งมีความสุขและเขินอายในเวลาเดียวกัน แอนนี่คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร ไซมอนไม่เคยให้ความสำคัญกับเธอแบบนี้มาก่อน เธอรู้สึกหวั่นไหวเมื่อเขาอยู่ใกล้ ถ้าหากว่าเขาจูบเธอต่อหน้าผู้ชมนับล้านคนล่ะ ถึงพีทจะจูบเธอ แต่นั่นเป็นเพียงแค่การจูบอำลาตามมารยาท แต่จูบของไซมอนอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ก็ได้
            ช่วงเวลาที่แอนนี่นั่งอยู่กับไซมอนอาจจะเป็นเวลาเพียงไม่กี่วินาที แต่เธอรู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนานหลายปี เธอไม่รู้จะพูดอะไรจึงชวนไซมอน ไปทำอาหารเย็น เมื่อได้ยินคำว่าอาหาร ลีโอก็เปิดประตูออกมาทันที
แอนนี่หลบหน้าไซมอนและลีโอเข้ามาอยู่ในห้องไดอารี่ Big Eye ถามแอนนี่ว่าตอนเย็นรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง เธอรู้สึกสับสน ไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิตข้างนอก แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป เธอยังไม่พร้อมที่จะออกจากบ้าน และ ไซมอนกับลีโอก็มีเรื่องถกเถียงกันตลอดเวลา Big Eye จึงถามต่อว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้น เธอตอบว่า เพราะทั้งสองคนชอบคิดว่าตัวเองถูกเสมอ Big Eye ถามแอนนี่ว่ารู้หรือยังว่าใครเป็นคนที่แอบให้ของขวัญเธอ แอนนี่ยังไม่รู้ แต่เธอคิดว่าคืนนี้จะไม่นอนเพื่อที่จะเฝ้าดูว่าใครแอบให้ของขวัญเธอ Big Eye ถามว่าเธออยากให้เขาคนนั้นเป็นใคร แต่แอนนี่ยังรู้สึกสับสนจึงตอบว่าไม่รู้
            เมื่อแอนนี่ออกจากห้องไดอารี่ เธอก็แปลกใจที่เห็นไซมอนกำลังทำอาหารอยู่ในครัวซึ่งไม่ได้ทำไว้เผื่อลีโอ ลีโอ จึงก่อกวนพวกเขาด้วยการร้องเพลงเสียงดังตลอดเวลาที่แอนนี่กับไซมอนทานอาหารด้วยกัน เขาทำแซนวิชมานั่งทานที่โต๊ะกับแอนนี่และไซมอน ถึงแม้ทั้งคู่จะออกไปดื่มกาแฟในสวน ลีโอก็ยังตามไป แล้วไซมอนกับลีโอก็มีปากเสียงกันในที่สุด หลังจากนั้นลีโอถูกเรียกไปที่ห้องไดอารี่ เมื่อไซมอนกับแอนนี่อยู่กันตามลำพัง เขาก็จูบเธอโดยไม่ให้ตั้งตัว ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกดี แต่ก็รู้สึกอายผู้ชมทางบ้าน แต่เธอหวังว่าเจนีนและกลอเรียกำลังดูอยู่ เมื่อไซมอนกำลังจะจูบเธออีกครั้ง ลีโอก็กลับมาเห็นเหตุการณ์พอดี แอนนี่จึงหนีไปเข้านอนด้วยความรู้สึกสับสน เธอชอบไซมอนมาตั้งแต่แรก และถึงแม้ว่าเขาจะทำดีกับเธอ แต่ก็ไม่เคยมีท่าทีว่าคิดกับเธอเกินเพื่อนเลย คืนนั้นแอนนี่นอนคิดถึงห้องที่พิพิธภัณฑ์เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับ แต่เธอเผลอหลับไปจนรู้ตัวอีกทีก็เมื่อมีคนกำลังลุกจากเตียง เธอนอนรอว่าจะมีใครมาที่เตียงแล้ววางของขวัญไว้ให้ แต่เขาก็ออกจากห้องนอนไป สิ่งต่อมาที่เธอรู้คือ เธออยู่คนเดียวภายในห้องที่เปิดไฟสว่าง เมื่อเธอมองไปที่เตียง ก็มีกุญแจที่ตัดจากกระดาษวางอยู่

Chapter 9: Truth dancing

            วันเสาร์เป็นวันสุดท้ายของการอยู่ในบ้าน Big Eye เรียกไซมอนเข้าห้องไดอารี่เพื่อมอบหมายภารกิจสุดท้าย การแข่งขันเต้นระหว่างไซมอนกับลีโอ โดยให้แอนนี่เต้นคู่กับไซมอนในจังหวะแทงโก้ และเต้นคู่กับลีโอในจังหวะไจฟ์ ไซมอนกับลีโอมีเวลาฝึกซ้อมกับแอนนี่คนละหนึ่งชั่วโมง การแข่งขันจะเริ่มขึ้นเวลาหนึ่งทุ่ม ไซมอนบอกว่าเขาเต้นเก่ง แต่ลีโอยอมรับว่าเขาเต้นไม่ได้เรื่อง แอนนี่ก็รู้สึกกังวลกับเรื่องนี้มาก เพราะเธอเต้นไม่เก่งเช่นกัน แอนนี่รู้แค่ว่าการเต้นแทงโก้มาจากอาร์เจนตินา ไซมอนสอนว่า ในการเต้นแทงโก้ ทั้งผู้หญิงและผู้ชายต้องประคองร่างกายให้ตรงและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว มันคือการเต้นที่แสดงถึงแรงดึงดูดทางเพศ แสดงถึงอารมณ์และความเร่าร้อน แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือ ทั้งผู้ชายและผู้หญิงต้องไม่ยิ้มและต้องจริงจังตลอดเวลา ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับแอนนี่ เพราะเธอมักจะหัวเราะถ้ารู้สึกประหม่า เมื่อเธอฝึกซ้อมกับไซมอน เธอหัวเราะทุกครั้งที่เต้นพลาด แต่ไซมอนก็ดุและสั่งให้เธอซ้อมอย่างหนักโดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลย แอนนี่คิดว่าไซมอนเหมือนคุณเพ็นโฟร์ธ เจ้านายของเธอที่เคี่ยวเข็ญให้เธอทำงานหนักโดยไม่หยุดพัก ไซมอนต้องการให้แอนนี่ซ้อมต่อแต่ลีโอเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน เขาบอกให้แอนนี่นั่งพัก และซ้อมเมื่อเธอพร้อม แอนนี่รู้ดีว่าเขาดีกับเธอเพราะเธอเหนื่อย แต่เธอรู้สึกหงุดหงิดที่ลีโอใจเย็นเสมอ เธออยากให้เขาใส่ใจมากกว่านี้ เมื่อแอนนี่ซ้อมเต้นกับลีโอ พวกเขาซ้อมกันอย่างสนุกสนานแม้ว่าจะเต้นผิดก็ตาม มันเป็นความสนุกสนานที่เธอไม่ได้รู้สึกมานานหลังจากเดทของพวกเขา
            ก่อนถึงเวลาการแข่งขัน ทุกคนต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ Big Eye จัดเตรียมไว้ แอนนี่สวมชุดสีดำ ไซมอนดูดีมากในเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวเข้ารูปสีดำ ส่วนลีโอสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวเข้ารูปสีชมพูซึ่งดูน่าขันมาก ไซมอนรูปร่างดี แต่ลีโอผอมและลงพุง ไซมอนเปรียบเทียบลีโอว่าเหมือนกับหนอน แอนนี่ปลอบใจลีโอว่าเธอชอบหนอน เพราะอยากพูดอะไรบางอย่างเพื่อให้เขาสบายใจ เธอรู้สึกตัวว่าเธอชอบลีโอมากถึงแม้ว่าเขาจะทำให้เธออารมณ์เสีย และในเวลานั้นเธอก็อยากให้ลีโอเป็นผู้ชนะการแข่งขันครั้งนี้
            เมื่อถึงเวลาการแข่งขัน แอนนี่เต้นคู่กับไซมอนเป็นลำดับแรก เมื่อเธอมองหน้าเขา สีหน้าของไซมอนช่างว่างเปล่าไร้ความรู้สึกเหมือนเป็นเพียงท่อนไม้ชิ้นหนึ่ง เธอเต้นกับไซมอนอย่างจริงจังโดยไม่หลุดเสียงหัวเราะเลยสักครั้งเดียว ทำให้ไซมอนพอใจกับการเต้นครั้งนี้มากและมั่นใจว่าเขาจะชนะ เมื่อถึงเวลาที่เธอเต้นคู่กับลีโอ พวกเขาเต้นกันอย่างสนุกสนานโดยไม่ได้คิดว่าจะเต้นถูกหรือผิด และเธอก็คิดว่าการแข่งขันครั้งนี้ลีโอต้องแพ้อย่างแน่นอน
            หลังจบการแข่งขัน ทั้งสามคนมานั่งที่โซฟาเพื่อรอการประกาศผลจาก Big Eye ซึ่งจะประกาศในเวลาสามทุ่ม ผลการแข่งขันการเต้นมาจากคะแนนโหวตของประชาชนทั้งสิ้น และผู้แพ้จะต้องออกจากบ้าน Big Eye ในคืนนี้

Chapter 10: Winners and losers

            ไม่มีใครคาดคิดว่าผู้แพ้การแข่งขันการเต้นจะต้องออกจากบ้าน ไซมอนคิดว่าตัวเองจะชนะเพราะว่าเขาเต้นได้เก่งกว่าลีโอแน่นอน แต่แอนนี่ไม่อยากให้เหลือแค่เธอกับไซมอนอยู่ในบ้าน ถึงแม้ว่าไซมอนจะหน้าตาดี แต่เธอรู้สึกไม่ดีที่ไซมอนว่าลีโอเรื่องเสื้อผ้าที่ใช้ในการเต้น และที่เขาเอาแต่สั่งเธอตอนที่พวกเขาซ้อมด้วยกัน แอนนี่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับไซมอนถ้าต้องอยู่ในบ้านด้วยกันสองคน
            เมื่อถึงเวลาสามทุ่ม ไวโอเล็ต คาร์ลตันประกาศว่า ผู้ที่แพ้การแข่งขันเต้นและต้องออกจากบ้านไปคือ ไซมอน
            ลีโอแสดงความเสียใจกับไซมอน แต่ไซมอนบอกว่า พวกเขาเกลียดขี้หน้ากันตั้งแต่แรก อย่าเสแสร้งทำเป็นดีกับเขาแค่เพราะเขาต้องออกจากบ้าน และเมื่อแอนนี่แสดงความเสียใจกับไซม่อน ไซม่อนกลับบอกว่า เขาไม่เสียใจที่ได้ออกจากบ้าน เพราะเขาไม่คิดอยากเจอหน้าแอนนี่และลีโออีก แอนนี่แทบไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน แอนนี่ต้องการคำอธิบายจึงตามไซมอนเข้าไปในห้องนอนเพื่อคุยกับเขา แล้วก็ได้รู้ความจริงว่า ทุกอย่างที่ไซมอนทำเป็นการเสแสร้ง หลังจากเหลือแอนนี่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในบ้าน เขาก็เริ่มคิดว่าเงินรางวัลแปดหมื่นปอนด์เข้าท่ากว่าเจ็ดหมื่น แอนนี่รู้ตัวว่า ถึงแม้เธอจะถูกไซมอนหลอกใช้เพื่อให้ได้เงินรางวัลเพิ่ม แต่เธอกลับไม่เสียใจเลย เพราะเธอไม่ได้มีความรู้สึกกับเขาเป็นพิเศษ
            แอนนี่คิดเปรียบเทียบไซมอนกับคุณเพ็นโฟร์ธ เจ้านายของเธอ เพราะทั้งสองคนคิดว่าตัวเองถูกเสมอ และดีกับเธอเมื่อต้องการใช้ประโยชน์จากเธอเหมือนกัน แอนนี่จึงเข้าใจว่ารูปลักษณ์ภายนอกไม่ใช่สิ่งสำคัญ แอนนี่ถามลีโอว่าเขามองตัวตนที่แท้จริงของไซมอนออกได้อย่างไร ลีโอเคยเจอคนแบบไซมอนมามากในสายอาชีพนักเขียนของเขา พวกคนที่เป็นเพื่อนเขาเมื่อเขาประสบความสำเร็จ แต่ถ้าเขาล้มเหลว คนเหล่านั้นจะกลายเป็นคนแปลกหน้าทันที ลีโอยอมรับว่าอิจฉาไซมอนที่เขาหน้าตาดี มั่นใจและผู้หญิงก็มักจะชอบคนแบบนั้น ลีโอจึงชอบการเขียนที่สามารถสร้างเรื่องราวให้เป็นอย่างไรก็ได้ตามที่เขาต้องการมากกว่าชีวิตจริง
แอนนี่ถามลีโอว่า ทำไมเขาถึงต้องทำตลกตลอดเวลา ลีโอตอบว่า เขาจะได้ไม่เจ็บ เพื่อไม่ให้ใครใกล้ชิดกับเขาได้ แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าการหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับคนอื่นไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย การสนทนาถูกขัดจังหวะโดย Big Eye ที่จะประกาศผลผู้ชนะในอีก 15 นาที
            แอนนี่ต้องการเวลาอีกหนึ่งคืนเพื่อค้นพบตัวตนที่แท้จริงของลีโอ เธอเข้าใจแล้วว่าเธอรู้สึกกับลีโอมากกว่าเพื่อน เธออยากจะพูดอะไรสักอย่างกับลีโอแต่ก็เขินอายเกินกว่าจะพูดไป และแล้วเสียงของไวโอเล็ตก็ดังขึ้นจากลำโพงประกาศว่าผู้ชนะก็คือ ลีโอ
            แอนนี่ลุกขึ้นยืนและดีใจมากที่ลีโอชนะ เธออยากวิ่งเข้าไปจูบเขาแต่ลีโอกลับนั่งนิ่งเหมือนไม่รู้สึกยินดีเลยว่าตนเองชนะ เสียงจากลำโพงดังขึ้นอีกครั้งเพื่อบอกให้แอนนี่เก็บกระเป๋าภายใน 5 นาที แอนนี่คิดว่าเธอควรสารภาพความรู้สึกก่อนออกจากบ้าน แต่เมื่อมาถึงบริเวณห้องนั่งเล่น ลีโอยังนั่งอยู่ที่เดิม เขาคิดว่าต้องมีอะไรผิดพลาด แอนนี่น่าจะเป็นผู้ชนะ แต่เธอบอกว่า ประชาชนเลือกถูกแล้ว เพราะเขาเป็นคนตลก ใจดี และทำให้ผู้คนมีความสุข แต่ก่อนที่เธอจะบอกว่าเขาทำให้เธอมีความสุข เสียงไวโอเล็ตก็ดังขึ้น แอนนี่จึงต้องออกจากบ้านไปทั้งที่ยังไม่ได้บอกความรู้สึกกับลีโอ ทันทีที่ออกมาจากตัวบ้าน ฝูงชนก็ส่งเสียงตะโกนว่า เรารักคุณแอนนี่
แอนนี่คิดว่าตอนนี้ลีโอจะรู้สึกอย่างไร ไวโอเล็ตจึงพาแอนนี่ไปสัมภาษณ์ โทรทัศน์ฉายภาพลีโอที่ดูโดดเดี่ยวอยู่ภายในบ้าน จากนั้นเธอจึงได้เห็นภาพเหตุการณ์ในบ้านที่ผ่านมา ซึ่งเล่าเรื่องราวของลีโอ แต่ว่าทุกภาพนั้นมีแอนนี่อยู่ด้วยเสมอ ลีโอระบายความในใจในห้องไดอารี่ว่า เขาไม่สามารถหยุดคิดถึงแอนนี่ได้  แอนนี่เป็นคนที่สวยและมีเสน่ห์มาก แม้ว่าเธอจะไม่รู้ตัวก็ตาม พวกเขาเหมือนกันมากในหลายเรื่อง แต่ว่าแอนนี่คงไม่มองเขาถ้าไซมอนยังอยู่ในบ้าน ลีโอบอกว่าเขาไม่เคยมีความรักมาก่อน  มันรู้สึกเจ็บมากแต่อย่างน้อยมันคงมีประโยชน์ต่องานเขียนของเขา ต่อมาเป็นภาพจากกล้องกลางคืน ที่ลีโอนำของขวัญมาวางไว้ข้างเตียงของแอนนี่ทุกคืน ทั้งเรือกระดาษ ดอกไม้แครอท สบู่แกะสลัก จานผลไม้ หรือกุญแจกระดาษ พร้อมกับเฝ้ามองเธอด้วยความรัก ในที่สุดแอนนี่ก็ได้รู้ความจริงว่าลีโอเป็นคนให้ของขวัญเธอ
            ไวโอเล็ตกล่าวว่า ลีโอตกหลุมรักเธอตั้งแต่วันแรกที่อยู่ในบ้าน แอนนี่รู้สึกเสียใจและดีใจ ถ้าเธอคุยกับเขาได้ เธอจะบอกรักเขา ไวโอเล็ตจึงให้โอกาสแอนนี่ซึ่งกำลังร้องไห้พูดกับลีโอผ่านลำโพง แอนนี่ถามว่าทำไมเขาถึงให้กุญแจ แล้วหมายความว่าอย่างไร ลีโอยิ้มและตอบว่ามันขึ้นอยู่กับเธอว่าต้องการความหมายแบบไหน อาจจะเป็นกุญแจสู่อาชีพใหม่ที่น่าตื่นเต้น หรืออาจจะเป็นความหมายอื่น เช่น เป็นกุญแจนำไปสู่หัวใจของเขา เขาให้แอนนี่เป็นคนเลือก สุดท้ายแอนนี่ก็เลือกความรัก ทุกคนที่ดูอยู่รวมทั้งไวโอเล็ตถึงกับร้องไห้ด้วยความซาบซึ้ง ไวโอเล็ตประกาศให้ลีโอออกจากบ้าน และพาแอนนี่วิ่งไปหาลีโอ ฝูงชนส่งเสียงร้องตะโกนเรียกชื่อของทั้งคู่ ประตูบ้าน Big Eye เปิดออก แล้วแอนนี่ก็โผเข้ากอดลีโอ ตอนนี้เธอและเขาคือผู้ชนะทั้งคู่



If you have the questions, you can ask me :')
V
V